Duralex serviesgoed neemt afscheid in een jaar dat net zo uniek is als 2020. De kracht ervan, altijd bekend als onbreekbaar serviesgoed, heeft de klap van de pandemie die is gekomen om de laatste klap te geven aan dit historische merk van Franse origine, niet kunnen weerstaan. leverde al wat problemen op.
Duralex, gevestigd in La Chapelle-Saint-Mesmin, werd geboren in 1945 en verving het traditionele aardewerk onder de belofte dat het ‘onbreekbaar’ serviesgoed zou zijn, en bereikte in de jaren zestig en zeventig zijn maximale pracht. Sommige fans van het merk reisden in de jaren vijftig naar Andorra, toen ze nog niet in ons land waren.
We associëren het allemaal met vintage en de serie “Cuéntame”. Het belang en de aanwezigheid van Duralex-serviesgoed in ons land was zo groot dat velen verbaasd waren toen ze hoorden dat het geen Spaans maar Frans serviesgoed is.
Het woord Duralex komt van de Latijnse uitdrukking “Dura lex, sed lex”, wat betekent dat de wet hard is, maar het is wet. Een waar principestatement van hun firma: vrijwel onbreekbaar serviesgoed dat bestand is tegen elke impact, van kokend water tot koud water zonder risico op breuk.
Duralex veroorzaakte opschudding in Spanje, het bedrijf opende zelfs een fabriek in Guadalajara om aan de grote vraag te voldoen. Het was goedkoop serviesgoed, voor arbeiderswoningen en voor dagelijks gebruik.
Zijn eerste transparante Duralex-glas, in de vorm van een ton, heette Gigogne (dikbuikig) en zijn eerste gerecht had de vorm van een madeliefje. De transparante kleur werd later gevolgd door het groene duralexglas en het amberkleurige duralexglas.
We hebben het over serviesgoed dat ondanks dat uitgangspunt uiteindelijk de geschiedenis in zou gaan. Sommige van zijn modellen worden tentoongesteld in musea zoals het Museum voor Decoratieve Kunsten in Parijs als voorbeeld van zijn triomf in het ontwerpen van serviesgoed.
Sinds enige tijd zijn sommige stukken ervan, zoals het Duralex Picardie-glas dat James Bond gebruikt om whisky te drinken in de film Skayfall, te koop in de MoMA- winkel in New York.
Ook om te onthouden zijn de legendarische Duralex Paris-borden en de iconische Duralex Tumbler-glazen die tijdloos zijn dankzij de vrijwel onbreekbare formule van gehard glas; een techniek die erin bestaat het glas geleidelijk te verwarmen tot een temperatuur van 700 graden en het vervolgens plotseling af te koelen. Als anekdote werd gehard glas oorspronkelijk gemaakt om autoruiten te maken.
Onlangs kwam Duralex weer in de mode met de terugkeer van alles uit de jaren zestig op het gebied van mode en decoratie en de opkomst van de hipsterbeweging. Velen doorzochten de kasten van grootmoeder op zoek naar een 'authentiek' stuk, hoewel het op sommige websites nog steeds mogelijk was om haar populaire amberkleurige, groene of blauwe borden en glazen te kopen.
Ze waren gerenoveerd, hadden nieuwe kleuren geïntroduceerd, duurzame verpakkingen en werden verkocht via hun online winkel.
Duralex is voor velen synoniem met nostalgie, met goed serviesgoed, met die goed gemaakte dingen van vroeger, die erin slaagden buiten de geplande veroudering en het kortstondige te blijven. Wie heeft er niet ooit een “verlies” gehad van meer dan 50% van zijn stukken als je die speciale borden en glazen meetelt, met een ontwerp, zo ideaal... en kwetsbaar. Die toegankelijke mode tegen ongelooflijke prijzen, maar dat heeft ons zoveel problemen bezorgd.
Toen Duralex brak, wat erg moeilijk was, gebeurde dat ook in kleine balletjes... waardoor snijwonden en ongewenste ongelukken werden vermeden.
